De internationale continentie society definieert incontinentie als 'onvrijwillig, sociaal onaanvaardbaar urineverlies.' Daarbij kan sprake zijn van een beperkt verlies (enkele druppels) of een continu verlies. Het is dan ook overbodig te zeggen dat dit een belangrijk probleem is op allerlei vlakken.

Altijd weer die angst. Ben ik goed beschermd? Is het niet zichtbaar door mijn kleren? Ruikt niemand het? 

Het continu moeten dragen van bescherming kan huidproblemen geven en mee de oorzaak zijn van het ontstaan van urineweginfecties. Bij bedlegerigen kunnen de natte pampers bovendien leiden tot doorligwonden. Kort samengevat: incontinentie is zowel psychisch als lichamelijk een niet te onderschatten probleem dat zowel bij mannen als vrouwen voorkomt, al zijn de oorzaken meestal verschillend. 

Incontinentie bij vrouwen

We moeten de incontinentie in drie groepen indelen:

  1. Stressincontinentie
    Ofwel urineverlies bij hoesten, lachen, persen, sporten... Telkens wanneer er stress, en dus druk, op de bekkenbodem komt.
    Meer informatie over stressincontinentie
     
  2. Urge incontinentie of aandrangsincontinentie
    Het betreft een oncontroleerbare drang om te moeten plassen, om vervolgens niet meer op tijd op het toilet te geraken. 
    Lees meer over urge incontinentie
     
  3. Gemengde incontinentie, waarbij de 2 voornoemde factoren aanwezig zijn.
     

Om het soort incontinentie in kaart te brengen en de best mogelijke behandeling aan te bieden worden er altijd enkele onderzoeken uitgevoerd.

Eerst een klinisch onderzoek uiteraard, om te kijken naar de positie van de blaas. Is er een verzakking van de blaas (cystocoele) of van het rectum (rectocoele)? In welke toestand is het slijmvlies? Hoe staat het met de baarmoeder?

Het is mogelijk dat we je vragen enkele dagen bij te houden hoeveel je plast per keer, dit noemen we een mictiedagboek. Via een echografie zal gekeken worden of je de blaas kunt leegplassen. Ook de nieren kunnen op deze manier worden gecontroleerd. Om alle mogelijke oorzaken van de incontinentie op te sporen, zijn ook volgende onderzoeken onontbeerlijk:

Cystoscopie of blaasonderzoek

Inwendig onderzoek van de plasbuis tot en met de blaas

Urodynamisch blaasonderzoek

Testen van de werking van de blaas, de sluitspier en het plasmechanisme

Is er sprake van een blaassteen, een blaaspoliep, een overactieve blaas of verzwakking van de bekkenbodemspieren? De onderzoeken gebeuren hier bij ons in het ziekenhuis en door de uroloog zelf. De resultaten worden altijd onmiddellijk met de patiënt besproken. 

Incontinentie bij mannen

Ook bij mannen kan er sprake zijn van incontinentie. De oorzaak is vaak een onderliggende aandoening, bijvoorbeeld: