Een dubbel-J-stent wordt gebruikt om de afloop van de nier te deblokkeren. In sommige gevallen wordt een DJ-stent ook gebruikt om bij een ingreep de urineleiders makkelijker te lokaliseren. 

Dubbel-J-stent

Algemene informatie over het plaatsen van een dubbel-J-stent

Anatomische basis en algemeen uitgangspunt van de ingreep

Een dubbel-J-stent (ook DJ-stent of Double-J) is een fijn, hol buisje gemaakt uit kunststof (1,5 à 3 mm dik) dat in de urineleider (de ureter) geplaatst wordt om de afloop van de nier te deblokkeren. Een blokkage kan ontstaan door bijvoorbeeld een steen, een klonter of iets dat de ureter dichtdrukt. Een geblokkeerde of gestuwde nier kan nierkolieken veroorzaken. 

Soms wordt een dubbel-J-stent ook geplaatst om de urineleiders (ureters) makkelijker te kunnen lokaliseren tijdens een ingreep in het kleine bekken. Na een endoscopische steenbehandeling wordt er soms ook een dubbel-J-stent achtergelaten. Dit dient om nierkolieken te helpen voorkomen omdat door de ingreep het slijmvlies van de nauwe urineleider kan zwellen.

Afhankelijk van de indicatie zal de stent later opnieuw verwijderd worden ofwel gewisseld worden op vooraf bepaalde tijdstippen (bv. elke 6 maand).

Hoe wordt een dubbel-J-stent geplaatst?

Een dubbel-J-stent wordt gewoonlijk endoscopisch geplaatst. 
Via de plasbuis (het urinekanaal of de urethra) wordt er een voerdraad in de urineleider (ureter) geplaatst en dit tot in de nier. Dit gebeurt fluoroscopisch (controle aan de hand van röntgendoorlichting). Daarna wordt de stent over de voerdraad tot in de nier geschoven. Na het verwijderen van de voerdraad krijgt de stent opnieuw de voorgevormde krullen aan beide uiteinden waardoor de stent beter gepositioneerd blijft in het nierbekken en in de blaas.

Voor de ingreep: 

Omwille van de algemene verdoving die je zal krijgen voor de ingreep, zijn er soms enkele preoperatieve onderzoeken nodig. Afhankelijk van je leeftijd, medische voorgeschiedenis en klinisch onderzoek kan een bloedonderzoek, urineonderzoek, thoraxradiografie en/of elektrocardiogram worden aangevraagd.

Wat zijn de risico’s en complicaties?

Hieronder vindt u een greep uit de lijst van algemene en specifieke complicaties, samen met de frequentie waarmee deze optreden:
(a): frequent: >15%
(b): occasioneel: 5-15%
(c): zeldzaam: 1-5%
(d): zeer zeldzaam: <1%

Tijdens de ingreep:

Bij elke chirurgische ingreep zijn er risico’s op complicaties, die soms onomkeerbare gevolgen kunnen hebben en zelfs tot het overlijden van de patiënt kunnen leiden. Hoewel ernstige complicaties bij het plaatsen van een dubbel-J-stent uitzonderlijk zeldzaam (d) zijn, is het risico helaas niet onbestaande en is het meestal niet te voorspellen.

Na de ingreep:

Meestal wordt een dubbel-J-stent goed verdragen en veroorzaakt deze weinig klachten.

Soms worden volgende ongemakken ervaren (a-b):

  • Tijdens het plassen kan je druk gewaarworden in de flank. Deze druk verdwijnt weer na het plassen. Er is hiervoor zelden een pijnstiller nodig (van het type NSAID).
  • Bloed in de urine (hematurie) komt frequent voor, zeker na inspanningen of na fysieke activiteiten. Dit is niet gevaarlijk als er zich geen stolsels vormen. Om het vormen van klonters of stolsels te voorkomen, moet je veel drinken om de urine helderder te maken.
  • Klachten van irritatie van de blaas komen ook soms voor: veelvuldig moeten plassen, gevoel van onvolledige blaaslediging, dringend moeten plassen, ongewild urineverlies.

Zeldzame complicaties van een dubbel-J-stent (c-d):

  • Dislocatie of verplaatsing van de stent. De stent zal meestal geherpositioneerd moeten worden.
  • Blokkade of verstopping van de stent. De stent zal meestal vervangen moeten worden.
  • Pyelonefritis of nierontsteking. Dit gaat gepaard met pijn in de flank en hoge koorts. Een behandeling met antibiotica is noodzakelijk en soms is hier ook een ziekenhuisopname nodig. Soms wordt er een urinair antisepticum voorgeschreven om deze verwikkeling te helpen voorkomen.

Therapeutische alternatieven

Het plaatsen van een nefrostomie is mogelijk een therapeutisch alternatief. Hierbij wordt er een buisje door de huid van de flank doorheen de nier geprikt, rechtstreeks in het nierbekken. Deze ingreep is invasiever dan het plaatsen van een dubbel-J-stent.